1 Through desire a man, having separated himself, seeketh and intermeddleth with all wisdom. | 1 Ang humihiwalay ay humahanap ng sarili niyang nasa, at nakikipagtalo laban sa lahat na magaling na karunungan. |
2 A fool hath no delight in understanding, but that his heart may discover itself. | 2 Ang mangmang ay walang kaluguran sa paguunawa, kundi maihayag lamang ang kaniyang puso. |
3 When the wicked cometh, then cometh also contempt, and with ignominy reproach. | 3 Pagka ang masama ay dumarating, dumarating din naman ang paghamak, at kasama ng kutya ang pagkaduwahagi. |
4 The words of a man's mouth are as deep waters, and the wellspring of wisdom as a flowing brook. | 4 Ang mga salita ng bibig ng tao ay parang malalim na tubig; ang bukal ng karunungan ay parang umaagos na batis. |
5 It is not good to accept the person of the wicked, to overthrow the righteous in judgment. | 5 Igalang ang pagkatao ng masama ay hindi mabuti, ni iligaw man ang matuwid sa kahatulan. |
6 A fool's lips enter into contention, and his mouth calleth for strokes. | 6 Ang mga labi ng mangmang ay nanasok sa pagkakaalit, at tinatawag ng kaniyang bibig ang mga hampas. |
7 A fool's mouth is his destruction, and his lips are the snare of his soul. | 7 Ang bibig ng mangmang ay kaniyang kapahamakan, at ang kaniyang mga labi ay silo ng kaniyang kaluluwa. |
8 The words of a talebearer are as wounds, and they go down into the innermost parts of the belly. | 8 Ang mga salita ng mga mapaghatid-dumapit ay parang mga masarap na subo, at nagsisibaba sa pinakaloob ng tiyan. |
9 He also that is slothful in his work is brother to him that is a great waster. | 9 Siya mang walang bahala sa kaniyang gawain ay kapatid siya ng maninira. |
10 The name of the LORD is a strong tower: the righteous runneth into it, and is safe. | 10 Ang pangalan ng Panginoon ay matibay na moog: tinatakbuhan ng matuwid at naliligtas. |
11 The rich man's wealth is his strong city, and as an high wall in his own conceit. | 11 Ang yaman ng mayamang tao ay ang kaniyang matibay na bayan, at gaya ng matayog na kuta sa kaniyang sariling isip, |
12 Before destruction the heart of man is haughty, and before honour is humility. | 12 Bago ang pagkapahamak ay pagmamalaki ng puso ng tao, at bago ang karangalan ang pagpapakumbaba. |
13 He that answereth a matter before he heareth it, it is folly and shame unto him. | 13 Ang sumasagot bago makinig, ay kamangmangan at kahihiyan sa kaniya. |
14 The spirit of a man will sustain his infirmity; but a wounded spirit who can bear? | 14 Aalalayan ng diwa ng tao ang kaniyang sakit; nguni't ang bagbag na diwa sinong nakapagdadala? |
15 The heart of the prudent getteth knowledge; and the ear of the wise seeketh knowledge. | 15 Ang puso ng mabait ay nagtatamo ng kaalaman; at ang pakinig ng pantas ay humahanap ng kaalaman. |
16 A man's gift maketh room for him, and bringeth him before great men. | 16 Ang kaloob ng tao ay nagbubukas ng daan sa kaniya, at dinadala siya sa harap ng mga dakilang tao. |
17 He that is first in his own cause seemeth just; but his neighbour cometh and searcheth him. | 17 Ang nakikipaglaban ng kaniyang usap na una ay tila ganap; nguni't dumarating ang kaniyang kapuwa at sinisiyasat siya. |
18 The lot causeth contentions to cease, and parteth between the mighty. | 18 Ang pagsasapalaran ay nagpapatigil ng mga pagtatalo, at naghihiwalay sa gitna ng mga makapangyarihan. |
19 A brother offended is harder to be won than a strong city: and their contentions are like the bars of a castle. | 19 Ang kapatid na nasaktan sa kalooban ay mahirap mabawi kay sa matibay na bayan: at ang gayong mga pagtatalo ay parang mga halang ng isang kastilyo. |
20 A man's belly shall be satisfied with the fruit of his mouth; and with the increase of his lips shall he be filled. | 20 Ang tiyan ng tao ay mabubusog ng bunga ng kaniyang bibig; sa bunga ng kaniyang mga labi ay masisiyahan siya. |
21 Death and life are in the power of the tongue: and they that love it shall eat the fruit thereof. | 21 Kamatayan at buhay ay nasa kapangyarihan ng dila; at ang nagsisiibig sa kaniya ay magsisikain ng kaniyang bunga. |
22 Whoso findeth a wife findeth a good thing, and obtaineth favour of the LORD. | 22 Sinomang lalaking nakakasumpong ng asawa ay nakasumpong ng mabuting bagay, at nagtatamo ng lingap ng Panginoon. |
23 The poor useth intreaties; but the rich answereth roughly. | 23 Ang dukha ay gumagamit ng mga pamanhik: nguni't ang mayaman ay sumasagot na may kagilasan. |
24 A man that hath friends must shew himself friendly: and there is a friend that sticketh closer than a brother. | 24 Ang nagpaparami ng mga kaibigan ay sa kaniyang sariling kapahamakan: nguni't may kaibigan na mahigit kay sa isang kapatid. |